24 augustus 2023 – Column Marjolijn Dölle: Kermis Hoorn
Het zit er weer op. De Kermis in Hoorn. Met als afsluiting de wijd en zijd bekende Lappendag. Waarbij Lappendag voor velen een synoniem is voor dikke lol en bovenmatig alcoholgebruik, zodat je samen met je vriendengroep al rond lunchtijd flink “in de lappen” bent! Altijd leuk om dan op een terrasje te zitten en heerlijk mensen te kijken. En als je kijkt naar al dat feestgedruis, dan zie je dat iedereen plezier heeft, dat mensen met elkaar zingen, pret maken en proosten of ze iemand nou kennen of niet. Feest verbroedert, dat is duidelijk! En iedereen doet mee!
Feest verbroedert, dat is duidelijk!
Als ik er zo eens over nadenk, dan is zo’n volksfeest als de kermis een voorbeeld van inclusief denken. Iedereen doet mee. Alhoewel……er zijn natuurlijk heel veel mensen voor wie die drukte in de stad, en al dat lawaai echt veel te veel is. Deze mensen verdragen al die prikkels niet: te veel lawaai, te veel lichtflitsen, te veel van alles. En toch willen mensen die weinig prikkels kunnen verdragen ook wel eens naar de kermis. Daar hebben de Kermisexploitanten in Hoorn een oplossing voor bedacht. En dus hebben zij de prikkelarme kermismiddag in het leven geroepen.
Op dinsdagmiddag was er zo’n speciale prikkelarme kermis. Geen muziek, geen lichtflitsen, geen onverwachte harde geluiden. Gewoon rondjes draaien in het reuzenrad, over de kop in de Airborne, speldenbochten omhoog en omlaag in de achtbaan, rondjes draaien in de draaimolen, een grote beer winnen zonder loeiende sirene, poffertjes eten zonder muziek en alles wat je maar wilt zonder overbodige geluiden en lichten. Voor veel mensen is dit een uitkomst om ook te kunnen genieten van kermisplezier.
Denk eens anders, overleg met elkaar en kijk wat er wel kan.
En was het makkelijk te organiseren? Heeft het veel gekost? Heeft het veel opgeleverd? Wat mij betreft wel. De kermisexploitanten hebben hier een schoolvoorbeeld gegeven van inclusief ondernemerschap. Denk eens anders, overleg met elkaar en kijk wat er wel kan. Meer is er niet voor nodig. Het allerbelangrijkste is de wil om iemand mee te laten doen. Als die wil er is, als de overtuiging er is dat iedereen plezier moet kunnen hebben, dan vind je een oplossing en dan creëer je een mogelijkheid.
Als ik kijk naar de gemiddelde ondernemer die moeite heeft om aan personeel te komen, wordt er nog te veel vastgehouden aan de standaard: opleiding, ervaring en moet passen in het team. Maar denk nu eens anders dan het gebruikelijke plaatje. Denk nu eens aan mensen die niet voldoen aan die standaard. Wat moet je dan doen of organiseren om het mogelijk te maken dat iemand wel kan werken. Denk aan de kermisexploitant: geluid uit, licht uit….meer was er niet nodig om inclusief te zijn. Vraag aan iemand wat er nodig is om wel te passen bij het bedrijf.
Misschien is het wel heel simpel om taken aan te passen, om een opleiding op maat te organiseren, om prikkels terug te brengen, om aangepaste werktijden te organiseren, of een extra pauze in te lassen. Probeer het eens. Soms is het verrassend eenvoudig en ligt er een oplossing voor de hand.
Inclusief ondernemen betekent dat iedereen mee zou moeten kunnen doen. Vind je ook niet dat iedereen op zijn minst een kans moet krijgen? Het is bovendien hard nodig, omdat je anders straks als ondernemer zonder personeel zit.
Heb je hier wel oren naar? Wil je dat er iemand meedenkt? Neem dan contact op met het WerkgeversServicepunt Noord-Holland Noord.
Of met je contactpersoon bij WerkSaam.
